Loading...

Author Archives: edmichels

Saal digital

Online maakte ik kennis met Saal Digital. Een bedrijf dat prints maakt, fotoboeken drukt en alle soorten wanddecoratie verzorgt. Ik kreeg de mogelijkheid een review te schrijven over een fotoboek. Omdat het ik het verschil in afdrukken tamelijk groot vindt, besloot ik deze uitdaging aan te gaan.

 

Het bestelde boek

Ik koos voor een vierkant formaat (28 x 28 centimeter). Ik heb bewust voor glanzende foto’s gekozen. Dit omdat ik dat persoonlijk wat mooier vindt en de gekozen foto’s beter tot zijn recht komen. Ik heb een verzameling foto’s gekozen van de trips die ik in 2017 mocht maken voor diverse reisorganisaties.

 

Hoe ziet het er uit?

Het product wordt netjes verpakt geleverd en komt heelhuids onder mijn ogen. Alles is netjes en oogt verzorgd. Jij ligt lekker op de tafel en slaat niet terug dicht.

De hamvraag is, hoe komen de foto’s uit? Mijn ervaring; de kleuren zien er beter uit dan ik gehoopt had, de scherpte is prima.

Verdict

Saal Digital verzorgt een prachtig fotoboek, heerlijke sprekende kleuren en een goede scherpte. Omdat je zelf kunt bepalen hoe de pagina’s ingedeeld worden ben ik ook hierover meer dan tevreden. Ben heel benieuwd hoe het boek zich gaat houden in de loop der jaren. Saal beloofd dat het 75 jaar goed blijft.

Deze review is onafhankelijk uitgevoerd (er is geen verwachting gemaakt door hen wat ze terug zouden willen zien). Saal Digital; mijn hartelijke dank voor het uitproberen van jullie service.

Zelf ook doen?

http://www.saal-digital.nl

 

Spreeuwen in zwart/wit

De afgelopen weken ben ik een paar maal naar slaapplaatsen van spreeuwen geweest. Voor ze op hun slaapplaats neerstrijken, geven deze indrukwekkende zwermen een wervelende luchtshow.

Spreeuwen slaapplaats

Op zo’n slaapplaats verzamelen soms meer dan één miljoen spreeuwen. Helaas heb ik dat nog niet mogen aanschouwen, maar enkele tienduizenden is ook al erg indrukwekkend. Een slaapplaats doet voor spreeuwen dienst als een informatiecentrum. Zij komen hier bij elkaar om informatie uit te wisselen.

 

Spreeuwen vallen in

Spreeuwen die vandaag een goede foerageerplek hebben gevonden, vliegen de volgende ochtend als eerste resoluut naar hetzelfde voedselgebied. Spreeuwen die de vorige dag weinig eten vonden, volgen die voedselgidsen.

 

Spreeuwen

 

Het meest indrukwekkend worden de vormen van de zwerm als een roofvogel de groep belaagd;

Spreeuwen met valk

 

De kracht zit hem in het getal. Door op te gaan in het geheel is het voor de roofvogel erg moeilijk om er eentje uit te pikken. Zie hieronder in de kom die stip……een torenvalk die zijn geluk beproefd en te maken krijgt met een ‘monster’ dat hem juist op lijkt te slokken.

Spreeuwen

 

Ik heb de foto’s met zwart/wit in mijn hoofd gemaakt, omdat het zo een grafisch iets is dat kleuren eerder afleiden dan dat ze recht doen aan het spel;

letterlijk alle vormen zijn mogelijk;

Spreeuwen

Vogels zijn zo oud als dino’s……..zouden zij dit ook gedacht hebben?

 

 

Maar ook scherpte en onscherpte is leuk. Hier heb ik met de sluitertijden gespeeld en een deel van de groep is scherp en een deel juist niet;

Spreeuwen

een Japanse pentekening ……..

Spreeuwen

 

een tornado van spreeuwen stort zich in het struikgewas…….

Spreeuwen

 

Ook dit jaar heb ik me weer een paar maal mogen vergapen en vermaken met deze prachtige dieren. Met wie het niet zo geweldig goed gaat trouwens. Belangrijkste oorzaak is vermoedelijk de afname van sappige weilanden, de voornaamste voedselbron voor de vogel. De spreeuw is afhankelijk van het platteland, en daar gaat het slecht met alle vogels. In agrarisch gebied is de waterstand te laag, wordt er te vaak gemaaid, te veel gif gebruikt en is er te weinig voedsel voor vogels.

Hoge Venen

Hoge Venen

Op 7 februari jl ben ik afgereisd naar Baraque Michel op de Hoge Venen. Om 07:00 parkeer ik de auto en maak kennis met Bas van Laarhoven, die ik leer kennen als een bijzonder prettig mens. Ook Bart Heirweg is er met een 1 op 1 workshop. Laatstgenoemde neemt ons mee naar ’the place to be’. Hiervoor mijn dank Bart.

Onderweg kwamen we al een prachtige plek tegen die geplaat moest worden. Ik zei al tegen Bas, dat dit de plaat van de dag zou worden. Ik denk er nog zo over. Hoge Venen

 

Daarna zijn we naar Noir Flohay gelopen om ons te vergapen aan de mogelijkheden die het gebied kent.

 

Laten we eens beginnen met een overzichtsfoto van het gebied(je)

Hoge Venen

Het is er vaak een hele kunst om tussen alle dode takken en – bomen een rustige compositie te maken. En dan liepen er nog zo’n 6 fotografen tussen de bomen door.

Hoge Venen

Gelukkig kwam wat later de mist opzetten en werd het was rustiger qua beeld en mensen (de andere 4 vertrokken en Bas en ik hadden het rijk alleen);

Hoge Venen

Hoge Venen

 

Omdat ik flink veel pijn in mijn rug had, zijn we terug gelopen naar het restaurant en hebben lekker gelunched.

Daarna zijn Bas en ik ieder ons weegs gegaan. Voor mij betekende dit dat ik een riviertje ben gaan opzoeken om mij nog even te vermaken, alvorens op huis aan te gaan.

Statte

Erasmusbrug

Rotterdam Skyline

Op 28 december 2017 zijn Hans Schot, Christian Bastiaansen en ondergetekende afgereisd naar het Rotterdamse om een duik te nemen in het fotograferen van de skyline in het donker. Helaas was er nagenoeg geen kerstverlichting meer te vinden, hetgeen niet wil zeggen dat we ons niet vermaakt hebben.

 

Voor de bovenstaande foto: De Erasmusbrug blijft natuurlijk een schitterend onderwerp en is die avond vanuit alle hoeken gefotografeerd. Ik heb hier gekozen voor een benadering van ongeveer gelijke hoogte met het wegdek en met een sluitertijd van 163 seconden dus 2’43” bij f16.

 

Markthal

De Markthal van Rotterdam was al gesloten en het licht uit. Maar gelukkig hebben we een camera die een stuk langere sluitertijd kent dan onze ogen. Samen met lightroom komen we weer op een ‘normale’ belichting als ware het schemering. Het vraagt naar een een herhaling, dat dan weer wel.

 

Rijnhaven

De Rijnhaven blijft voor mij een favoriete plek om naar toe te gaan voor de nachtelijke fotografie van de Skyline. U snapt vast waarom…

Deze foto is ook met een lange sluitertijd gemaakt : 251 seconden (4′, 11″) op f20. Door het gebruik van zulke lange sluitertijden komen kleuren extra goed naar voren. De sluitertijd van je ogen in ongeveer 1/90’e seconde…..dus er komt in de camera heel wat meer licht dan dat je eigen ogen kunnen zien. Door het gebruik van Nisi Natural Light Filter is de oranje gloed, die altijd boven steden en dorpen hangt, ‘eruit’ gefilterd (tot een minimum beperkt). Er is dus niets aan de verzadiging gedaan. De enige bewerking is de de schaduwen wat opgelicht, de hoge lichten wat gedimd en het contrast verhoogd.

 

Rijnhaven

Deze foto is ook in de Rijnhaven gemaakt, maar met een kortere sluitertijd (30″).

 

Ik heb genoten van een avondje buiten spelen en weet zeker dat we dit vaker gaan doen…..

 

Konikpaarden in sneeuw

Sneeuwpret – Natuurfotografie in de sneeuw

Het weekend van 9 en 10, maar ook nog de maandag en dinsdag hierop volgend, was het winterse schoonheid dat overheerste. Nederland werd bedekt onder een laagje sneeuw. En dat gebeurt niet zo vaak meer. De zaterdag en zondag stonden in het teken van Lowland Photo Festival en zat ik dus én te genieten van mooie beelden én mijzelf op te vreten dat ik binnen zat en niet in de sneeuw mijn ding aan het doen was. Zo vaak hebben we niet de kans om in de sneeuw te fotograferen. Maandag dus…….

Al vroeg naar buiten om te gaan fotograferen. Ik wilde de Konikpaarden in de sneeuw vastleggen en het liefst een beeld maken waarin duidelijk te zien is onder welke barre omstandigheden deze dieren nog immer goed gedijen. Gelukkig staan de dieren in een terrein waarvoor ik toestemming heb om te fotograferen, anders was dit feestje aan mij voorbij gegaan.

Al snel waren ze gevonden, maar omdat de sneeuw horizontaal voorbij kwam vliegen, hadden de paarden zich achter het struikgewas verstopt om te schuilen tegen al dit natuurgeweld. Dit beeld versterkte alleen nog maar meer de gedachte achter de te maken foto.

        Konikpaarden

Het is erg lastig om tegen de sneeuwstorm in te fotograferen als deze horizontaal je lens aanvalt. Dus enkele doeken zijn nat geworden van het droogpoetsen, maar ik heb me een half uur vermaakt en ben met een hoop mooie beelden naar huis gekomen. Maar ik had de tijd aan mijzelf

Omdat ik het gebied op mijn duimpje ken, ben ik naar een andere plek gereden waar ik weer dat er een paar mooie bomen in de ruimte staan en waar vaak Brandrode stieren lopen. Hier wilde in een landschapsfoto van het contour van een boom in een sneeuwstorm maken met als kers op de taart de stieren die met hun rode kleuren mooi afsteken tegen de sneeuw. Ik werd niet teleurgesteld en was dan ook blij de stieren te zien staan onder de boom.

 

Brandrode stieren in de sneeuw

Het feestje was nog niet klaar en ik wilde meer………meer laten zien hoeveel sneeuw er viel. Dus aan de slag gegaan met telelens. Hierdoor heb je nog meer sneeuw en het te-fotograferen-object en is het gevoel te verwoorden in beeldvorm.

En om nog wat duidelijker de sneeuw naar voren te laten komen ben ik gaan inzoomen op de sneeuwvlokken. Hierbij wel gezorgd dat de achtergrond nog goed te zien en herkenbaar was.

sneeuw_out of focus

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

snow_out of focus

Dit levert mooie grafische plaatjes op die vragen om om te zetten naar zwart-wit. Ik ben benieuwd wat jullie van het resultaat vinden.

Dinsdag

De volgende dag was er weer een waar ik ‘gewoon’ moest werken. Maar gelukkig kon ik op tijd weg om de zonsondergang mee te pakken. Het was zo’n dag dat het intens mooi was. Prachtige kleuren van de zonsondergang, gecombineerd met een pak sneeuw. Dit vraagt er natuurlijk om, om op de gevoelige plaat vastgelegd te worden.

Konikpaarden in sneeuw         ondergaande zon over de sneeuw

 

Toen ik al dit moois achter mij had gelaten en ik in de auto naar huis zat, zag ik vanuit mijn ooghoek dat op een grasland, dat wit van de sneeuw zag, zich een laagje nevel aan het vormen was. Direct uit de auto en plat in de sneeuw gaan liggen om die nevel goed uit te laten komen. Ja, een natuurfotograaf is bij tijd en wijlen een beetje gestoord en doet veel voor die ene plaat die hij voor ogen had.

Omdat de zon al lang onder was, werd de sluitertijd wat langer en kwamen de kleuren op de foto beter naar voren dat met het blote oog te zien was. Het werd de kers op de taart en een waardige afsluiter van twee dagen in de sneeuw te mogen fotograferen.

Sneeuw / nevel

 

Gebries in de kou

Op 17 januari jl. mocht ik met een club liefhebbers mee in het Pannenhoef om, reeds gekapte, bomen uit het bos te slepen. Dit met behulp van Belgische trekpaarden die hiervoor afgericht cq. getraind zijn. Het was heerlijk weer…..beetje sneeuw, koud genoeg.

Door de koude is het briezen goed te zien.

Een ketting wordt vastgemaakt aan de boom. Hieraan vast komt een boom die twee lijnen met het paard verbindt. 

 

Sleetje rijden op de boomstam

 

Een gezellig samenzijn voor de liefhebbers

 

Jan in draf met Guus

Heerlijke snert met worstenbroodjes maakte het af.

Ardennen

Tussen 29 oktober en 1 november zijn we met de Masterclass III naar de Ardennen geweest. Een heerlijk weekend vol gezelligheid en prachtige bosbeekjes.

De eerste dag zijn we er op tijd op uit gegaan om te fotograferen.

Eerst zijn natuurlijk de onvermijdelijke lange sluitertijden aan de beurt. Omdat het niet al te zonnig is en er derhalve weinig licht is, volstaat veelal het gebruik van een polarisatiefilter om het water te verstillen, maar net niet zoveel dat de dynamiek eruit is. Het blijft lekker spelen met de mogelijkheden van de camera.

Helaas had ik geen lens met meer groothoek dan 24mm bij me, noch had ik nog filters tot mijn beschikking (kwijt geraakt in Schotland). Dus dit was het maximale voor mij.

Al snel kwam de macro tevoorschijn om er eens wat anders van te maken. Inzoemen op de watervalletjes levert vaak leuke momenten op. Door wat onder te belichten krijgen de kleuren wat extra’s, geholpen door de polarisatiefilter.

 

Hierna aan het spelen geraakt met een overhangende tak. Ook hiermee kun je vele beelden maken. Ik heb hier zeker een half uur staan puzzelen wat er allemaal mee kan. In het eerste beeld heb ik ervoor gekozen om de saaie en rommelige linkeroever te laten verdwijnen achter de tak en net zo lang voor- en achteruit gelopen tot de tak de lussen van de beek volgde. In het tweede beeld is er gekozen voor een minimale dieptescherpte, waarbij toch te zien is dat er een beek loopt.

De volgende ochtend was de Hoegne aan de beurt:

Ook hier weer eerst de beek zelf en wel op een rozet van de bosbies. Deze zorgt voor een rustpunt in de dynamiek van de beek. Zo zijn er twee eye-catchers in een beeld die samen de balans zoeken en vinden. Zonder de ander zou het beeld uit evenwicht zijn.

 

In het beeld hieronder is er weer gekozen om eens in te zoemen op een rots in de beek. Door de juiste sluitertijd te kiezen, zie je kleine stroompjes en details die je normaal niet ziet. Omdat ik de witbalans verdraaid heb naar koel, komt het water er erg mooi en onderkoeld uit.

 

Al met al een geslaagd weekend met een hoop gezelligheid en fotografische hoogstandjes van alle deelnemers.